تبلیغات پیچیده آمریکا برای برهم زدن قرارداد 25 ساله ایران و چین

رسانه های آمریکایی هیچ شواهدی را مبنی بر ادعای استعمار چین در آفریقا ارائه نمی کنند اما با جریان سازی سنگین موضوع سلطه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی پکن بر کشورهای این قاره را به امری بدیهی برای مردم آمریکا تبدیل کرده اند؛ حال آنکه هنوز ریشه های استعماری غرب هنوز در قاره سیاه نمایان است.

به گزارش تحریریه، تارنمای «گلوبال ریسرچ» در گزارشی نوشت رسانه‌های جمعی آمریکا بارها چین را «استعمارگر جدید» در آفریقا خوانده اند، موضوعی که به عنوان حقیقتی برای شهروندان ایالات متحده هضم شده است.

بخش زیر خلاصه ای از مصاحبه 8 آوریل بولتن دیدبان آفریکام (AWB) یا همان مرکز فرماندهی نیروهای نظامی آمریکا در آفریقا است که در آن با «دنی هایپهونگ» یک تحلیلگر و فعال رسانه ای در حوزه مسائل بین المللی گفت وگو شده است.

بولتن دیده بان آفریکام: به نظر شما چه عقاید غلطی راجع به چین در آفریقا وجود دارد؟

دنی هایپهونگ: بزرگترین تصور غلط که عمدتا از دیدگاه غربی ها نشات می گیرد، این است که چین یک «استعمارگر جدید» در آفریقا است. این در بسیاری از سطوح مشکل ساز است. برای اولین بار، چین و آفریقا دارای یک تاریخ مشترک هستند زیرا هر یک از آنها در بیشتر دوران مدرن خود در امپریالیسم غربی و تحت رهبری ایالات متحده بوده اند. همانطور که در اواخر قرن نوزدهم قدرت های استعماری غربی در حال استعمار و تقسیم آفریقا بین خود بودند، همین قدرت ها نیز مناطقی از چین را اشغال کردند و به مهاجرت گسترده به ایالات متحده دامن زدند. جایی که قوانین نژادپرستانه برای ادامه سوء استفاده و محرومیت شدید علیه مردم آنها اعمال شد.

افزون بر آن، هیچ شواهدی مبنی بر ادعای «استعمار» چین وجود ندارد. استعمار سلطه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی یک ملت بر ملت دیگر است که موتور محرکه پروژه های امپراتوری اروپایی-آمریکایی است. هیچ یک از روابط چین با آفریقا را نمی توان چنین توصیف کرد. آیا چین مانند فرانسه سیاست پولی ۱۴ کشور آفریقایی را کنترل می کند؟ آیا چین از سیستم نظامی و سیاسی خود برای کنترل ساختارهای اداری جوامع آفریقایی استفاده می کند؟ پاسخ همیشه منفی است اما رسانه های جمعی غربی و ایالات متحده بارها چین را «استعمارگر جدید» در آفریقا خوانده اند که این به عنوان حقیقت هضم شده است.

«دبورا بروتیگام» مدیر طرح تحقیقاتی چین و آفریقا در دانشگاه جان هاپکینز است که به شدت از منابع اطلاعات ضد دولتی استفاده می کند. با این حال مشاهدات وی بر اساس تحقیقات میدانی در مورد سرمایه گذاری چین در آفریقا نشان می دهد که بسیاری از روابط مالی و اقتصادی بین چین و آفریقا نیاز واقعی زیرساختی آنان را تامین می کند، در حالی که بخش کوچکی از سبد بدهی های کلی قاره آفریقا را تشکیل می دهد. من خوانندگان را تشویق می کنم که این مقاله را در واشنگتن پست مرور و کتاب او با عنوان «هدیه اژدها» را که داستان واقعی چین در آفریقا است را مطالعه کنند.

بولتن دیده بان آفریکام: آیا ارتباطی بین نحوه نگاه به چین در آفریقا و آمریکا و افزایش خشونت های ضدآسیایی در آمریکا وجود دارد؟

دنی هایپهونگ: قطعا. «بیل مار» کمدین مشهور آمریکا این ارتباط را به وضوح نشان داد وقتی در یک مونولوگ ابتدا آمریکا را به دلیل تمرکز بیش از حد بر روی مسائل اجتماعی و نه مشکلات واقعی سرزنش کرد و سپس اظهار داشت که «چین آفریقا را خریداری کرده است». به چین به عنوان یک نیروی مهاجم و در عین حال یک قدرت همه جانبه نگاه می شود.

خطر زرد به این دلیل به وجود آمده است که مردم غرب از اینکه غنیمت های استعماری جمع شده طی قرن ها غارت امپریالیستی در معرض خطر تصرف چین قرار دارد، هراس دارند. این اصطلاح که همچنین با نام های ترس زرد، وحشت زرد و شبح زرد نیز شناخته می شود، یک رنگ نژادپرستانه است که مردم آسیای شرقی را به عنوان یک خطر وجودی برای دنیای غرب نشان می‌دهد.

هر روزه، دلایل ترس از چین در رسانه های آمریکایی ها و غربی ها به مردم ارائه می شود. گفته می شود که چین به آفریقا حمله می کند، مالکیت معنوی و مشاغل را می دزدد، در انتخابات خارج از کشور دخالت می کند، آزادی را در مرزهای خود خفه می کند و.... از زمان عادی سازی روابط بین واشنگتن و پکن، یعنی تقریبا پنجاه سال پیش، این انبوه تبلیغات باعث تغییر ذهنیت افکار عمومی نسبت به چین شده است.

پایان/

۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ - ۰۲:۰۰
کد خبر: 9634

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 9 + 3 =